تصاویر انتخابی

مویه در شاهنامه فردوسی

فرهنگی ادبیات کهن تاریخ اقوام

مویه 

بیان ابیاتی از شاهنامه خود نمونه و شاهدی بر این است . به کار بردن کلمه مویه در شاهنامه فردوسی به عنوان یکی از مطرح ترین و کاملترین منبع کهن زبان و فارسی ، بیانگر جایگاه این آوا و نغمه جانسوز انسانی و باستانی در ادوار مختلف تاریخی

سرزمین ایران است .

ساز همراهی کننده مویه لُری در شاهنامه ساز زهی «بربط» و ساز همراهی کننده نوحه

«رود» است و مویه کردن علاوه بر زنان دربین دیگر قشرهای جامعه از پیر و جوان گرفته

تا آزاده و زن پارسا نیز رایج و مرسوم بوده است

اما در لُرستان مطابق قانون ایلی این سرزمین ، مردان حق نداشتند در عزاداری عزیزان

از دست رفته اشان به ویژه سوگ و مرگ زنان شیوه و گریه سر دهند و لذا بیشتر مقام ها

و آوای لُری غم انگیز عزاداری در لُرستان با نام «مویه لُری»تعلق به زنان داشته است و

مردان نیز به نوبه خود با زمزمه شعرهای غم انگیز به نوعی دیگر از مویه لُری به نام

«موری» را انجام می دادند .

به عبارتی بهتر نوای «مور و مویه لُری» لُرستان با اینکه فلسفه مشترک سوگواری شان

با دو خصلت خاص زنانه و مردانه خود از هم جدا شده اند :

مویه لُری: مخصوص زنان است و با ویژگی ابراز احساسات گروهی همراه با فریاد و

شیون و گاهی خراشیدن سر و صورت همراه می باشد .

مور : مخصوص مردان بوده و با خصلت لزوم خویشتن داری فردی و عدم بروز احساسات

به طرف نجوی و نوای غم انگیز درونی سوق داده می شود.

مقام ها و آواهای موسیقی سوگواری در لُرستان به این شرح می باشد:

مویه لُری یا مووه: نوای غم انگیز زنان به شکل جمعی است که در مراسم عزاداری موسوم به

پرس و آیین ها ی سوگواری خوانده می شود و خود از نظر مقام و آهنگ به دو

شکل جداگانه می باشد:

1 – مویه لکی : معمولا توسط یک زن به نام و در مقام "سرخونی وش" که رهبری مویه

سرائی زنان را بعهده دارد ، برگزار می شود. شغل و تخصص این زنان مویه سرائی با

شعرهای به زبان لکی در اندوه زن و مرد متوفی است . مویه لکی با مقامی موسیقیائی و

کشش های کوتاه و بلند و اندازه مشخص و با سطح آغازی و پی در پی برگزار می شود که

با همنوائی و صداهای زیر و بم زنانه و کلمات شعری مابین صدا های رگه هائی چنان

غم انگیز را ایجاد می کنند که شنونده را تحت تاثیر آن ناگزیر به همراهی با خواننده و یا

در سکوت اندوهگینی فرو می برد.

2 - مویه لُری : این مویه از نظر هم صدائی زنان مانند لکی است اما در کشش موسیقیائی

و تکیه حرفی و کلامی و صوتی با با یکدیگر متفاوتند. در مویه لُری هر زنی که بیت شعر

غم انگیزی در مرگ عزیزی شروع کند بقیه زنان نیز او را همراهی می کنند و لذا بیت آغازین مویه لُری را « سر مووه» می گویند . برخی از نوحه ها و مویه ها در مرگ و ناکامان دارای ضرب آهنگ مشخص و گفت و شنید توصیفی درباره فوت شده است .

در مویه لُری بقیه زنان حاضر مجلس در پاسخ و تائید غم زن مویه خوان، ناله

"هی وی هی وی مه" سر می دهند .

وزن شعر در مویه لُری هجائی و حالت موسیقیائی آن از نظر آوائی کامل می باشد.

مور: در واقع همان مویه است که با خصیصه های مردانه اش مختص به مردان می باشد .

زنان معمولا مویه سر می دهند و مردان غالبا مور می چرنند .

 

شعرلری دروصف بازیکنان تیم ملی فوتبال

فرهنگی عکس

‍ ‍ تقدیم به چهار بازیکن تیم ملی فوتبال 

از سرزمین لرستان 

 

بیرانوند شیر میدون نبردی 

د تاریخ ثبت ویده اسمت وه مردی 

حک وی گوشه دلم نوم قشنگت 

الحق ثابت کردی که مرهم دردی 

وحید_امیری شیر کور دلاور 

هم شجاعت داری هم جوانمردی

چی افتاو برق زنه نوم قشنگ

چونکه ناری د ریشه رنگ زردی 

چی شیرجنگی دمیدون فوتبال

پژمان_منتظری دم حریف گردی

رشید_مظاهری تو هم عزبزی 

محکمی وسفتی شبیه بَرْدی 

 

شاعر : علی_سرابی_یاقوند 

 

بَرد= سنگ

@alis4r4bi 

شعرایرانشناسی

فرهنگی تاریخ باستان شناسی

#شعرایرانشناسی قسمت اول 

 

بجای سفر به استانبول 

چرانمیرویدشمابه زابل 

بجای رفتن به ارمنستان 

بیاییدسفرسوی لرستان 

یک روزبرلرهابشویدمهمان 

تاکه ببینیدایران باستان 

اوج خونگرمی همه مردمان 

شیرازویاسوج ونائین وکرمان

پرازجاذبه است مثل همدان 

ایران که خودش بوده گلستان

ازشیراز بگیر تا به کردستان 

همه خوش زبان همه مهربان

جاذبه دارد کل خوزستان

بندرعباس ومیناب وکاشان 

مثل فردوس است همه خراسان 

شهرآبادان سمنان وزنجان 

باصفا هستند همچون اصفهان

همگی دارند خوی پهلوان

ازکرمانشاه وهمه کردستان 

آیامیدانیدچه بودمهرگان 

یکسربزنیدبه دوگنبدان 

همگی شاداب همگی دلسوز

باطراوت است شعرمیرنوروز

بجای رفتن سوی استانبول 

بیایید سوی بابل وآمل 

شماکه دم از پارسی میزنید

چرا درکردار ضد مهین اید

ازشهرکرد و خونسار وسراب 

سرسبز وزیبا تا سرپل ذهاب 

چالوس ونوشهروبندرانزلی 

زیباترند از اون گالیپولی 

بندرلنگه وجهرم تا به رشت 

بایدبادل وجان درآنجاگشت 

میناب وتبریز وشهر مهاباد

معدن عشق است تاخرم آباد

ازشبستروخوی واردبیل 

آیامیدانید که بوده حزقیل ؟

اصلامیدانید کنگاور کجاست؟

یاکدامین شهرشهر لاله هاست ؟

شماکه ایران راخوب نمیشناسید

چراخارج از ایران پلاسید؟‌

شاعر: #علی_سرابي_یاقوند 

ف.ک.سیاسی ش قوم لر 

 

#حمایت_ازکالای_ایرانی 

 

کپی بدون ذکرمنبع جایزنیست 

@lorigeram 

گلونی مسموم: نقدی بر عملکرد فرهنگی نماینده ولی فقیه در استان لرستان

گلونی مسموم: نقدی بر عملکرد فرهنگی نماینده ولی فقیه در استان لرستان



به قلم یاسر خورشیدوند رییس حزب هدا (همبستگی دانش آموختگان ایران) شاخه لرستان 


جشن گلونی (روسری محلی لری) یکی از بارزترین فعالیت های فرهنگی جوانان لر در دوران پس از انقلاب است. گلونی که می توانست جنبه های اقتصادی، گردشگری و فرهنگی مثبتی برای استان لرستان در پی داشته باشد و به رقیبی جدی برای مدل های پوشش غربی تبدیل شود به یک باره به نمادی مسموم تبدیل شد؛ به طوری که گویا در هر پیچ و تاب گلونی مادران لر صدها توطئه نهان است.

با توجه به شرایط فوق الذکر و به درخواست جمعی از فعالین فرهنگی استان، حزب هُدای لرستان تصمیم گرفت به عنوان متولی، مسئولیت برگزاری این جشن را بپذیرد. 

پس از ارایه درخواست رسمی حزب هُدای لرستان برای برگزاری جشن گلونی متاسفانه این درخواست در شورای تامین به اتفاق آراء مورد مخالفت قرار گرفت.

آنچه بیش از رد درخواست برگزاری جشن ما را متعجب کرد این بود که بعد از دریافت خبر رد درخواست مان حتی جواب نامه مان را هم با این توجیه که ممکن است نامه را رسانه ای کنید به ما ندادند. این اقدام غیر قانونی در صورتی است که فرمانداری این اختیار را ندارد و نمی توان یک درخواست را با قلدری بدون جواب گذاشت. 

سوال اینجاست که این چه توجیه امنیتی است که دوستان خودشیرین ما برای برگزار نکردن جشن گلونی ارایه می دهند؟ مگر امنیت ملی ما با یک متر پارچه گلونی خدشه دار می شود؟ چرا یک مسئله عادی را به یک چالش امنیتی و مطالبه فرهنگی برای جوانان لر تبدیل می کنید؟ ما در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد بدون مجوز این جشن را برگزار کردیم ولی در دروان دوستان اصلاح طلب نه تنها با مجوز نمی توانیم این جشن را برگزار کنیم بلکه با بی احترامی حتی جواب رد درخواست مان را هم به ما ابلاغ نمی کنند. پس این حقوق اقلیت هایی که از آن دم میزنید و برایش در استانداری میزی رو به راه کرده اید به درد لای کدام جرز می خورد؟ چرا کسانی که از نمد گلونی برای خود کلاهی بافته اند و آن را برند انتخاباتی شان کرده اند در مقابل برگزارنشدن این جشن هیچ عکس العملی از خود نشان نمی دهند؟ 

مگر ما قوم لر با همین نمادهای فرهنگی مان قرن ها در مقابل بیگانگان مدافع حریم ایران نبودیم؟ مگر تمام اقوام ایرانی بدون هیچ حاشیه ای زبان مادری را تدریس و مراسمات هویتی خود را برگزار نمی کنند؟ چرا خودمان خودمان را به گناه نکرده متهم می کنیم؟ چرا ما لرها که هیچ گاه هیچ گونه مشکل امنیتی برای نظام ایجاد نکرده و همواره پشتوانه تمامیت ارضی کشور عزیزمان بوده ایم اینگونه مورد بی مهری قرار می گیریم؟

چرا یک متر پارچه که نماد حجاب زنان لر است را به یک مطالبه سیاسی امنیتی تبدیل کرده اید؟ مگر نه این که فرهنگ های بومی شاخ و برگ فرهنگ ملی در مقابل تهاجم فرهنگی خارجی است؟ 

انتقاد اصلی نگارنده این یادداشت به سمت برادر عزیزمان جناب آقای میر عمادی نماینده ولی فقیه در لرستان است؛ چراکه از ایشان انتظار می رود با نقش آفرینی مثبت در مباحث فرهنگی به صورت عام و بحث گلونی به صورت خاص، خود به بانی تکریم آداب و رسوم قوم لر تبدیل شود نه اینکه دوستان خودشیرین همتبار ما مخالفت ایشان با جشن گلونی را به بهانه ای برای برگزار نشدن این جشن تبدیل کنند.

جناب آقای میرعمادی از آنجایی که قوم لر در هیچ برهه ای از تاریخ به هویت ایرانی خود پشت نکرده است؛ تقویت هویت لر به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از هویت ایرانی اسلامی می تواند موجبات تقویت هویت ملی مان را در مقابل تهاجم فرهنگی بیگانگان فراهم سازد. برخورد غیرخودی با فرهنگ خودی موجب ایجاد حس شهروندی درجه دوم در میان قومی می شود که همواره پشتوانه نظام اسلامی بوده است.

به نظر می رسد عدم شناخت متولیان فرهنگی غیر بومی از فرهنگ بومی استان موجبات امنیتی شدن مسائل فرهنگی لرستان را فراهم آورده است. زمانی که پتروشیمی لرستان را به این بهانه که نیروی متخصص نداریم با نیروهای غیر بومی پر کردید صدایی از ما بلند نشد؛ گیرم که ادعای شما درست، چرا امامان جمعه مان که متولی فرهنگی ما هستند را از نیروهای غیر بومی انتخاب می کنید؟ مگر نه این که لرستان به عنوان سرزمین فقه و فقاهت مهد روحانیون جلیل الشانی همچون آیت الله بروجردی، آیت الله کمالوند و... بوده است؟ اگر قومیت گرایی بد است چرا درصد قابل توجهی از ائمه جمعه که از متولیان اصلی فرهنگی ما هستند غیر لر بوده و شناختی از هویت و فرهنگ بومی ما ندارند؟ بدیهی است ائمه جمعه غیر لر شناخت و درک چندانی از نمادهای فرهنگی قوم لر همچون گلونی نداشته باشند. اکنون هم از شما انتظار می رود با توجه به جایگاه خطیری که در اختیار دارید با استفاده از مشاوران فرهنگی بومی، پشتوانه ی حفظ فرهنگ بومی لرستان به عنوان بخش غیرقابل انکار فرهنگ ملی ایران عزیزمان باشید.

انتهای خبر/ 

جشنواره گلونی درخرم آباد

باستان شناسی

  


با برگزاری پرشکوه جشن روز خرم آباد به پیشواز 26 اردیبهشت (روز گلونی) خواهیم رفت




هر شهروند خرم ابادی بطور قطع یقین احساس تعلق خاصی به این شهر دارد این حس تعلق بدنبال خاطراتی که از بدنیا امدن ما و صدای " لاوه لاوه " مادران ما ، خاطرات کودکی با همه تلخ و شیرینیهایش ،خاطرات دوران مدرسه و هم محله ایها در هرکجا که باشیم ما را به زادگاه و دیار خود میکشاند .با این مقدمه چینی به پیشباز روزی خواهیم رفت که تبلور خاطرات ما و فراتر از آن محفلی برای محکم تر کردن پیوند خویش با زادگاهمان است روز "20اردیبهشت" در حرکتی ارزشمند بنام کهن شهر خرم آباد و به منظور پاسداشت آن نامگذاری شده است از این رو چه زیباست با حضور خود در مراسم پاسداشت در مورخه فوق در باغ گلستان به برگزای هرچه باشکوه تر مراسم یاری کنیم و به شهر عزیز خود ادای دین کنیم و چه زیباتر خواهد بود همه ی ما پیر و جوان ، زن و مرد با پوشش اصیل و سنتی " گلونی " یادآور تاریخ باصلابت و باشکوه دیار عزیزمان باشیم .




وعده ما20اردیبهشت خرم آبادباغ گلستان


 


لرپرس ازتمام دوستان دعوت بعمل می آورد

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 48 صفحه بعد

درباره ما

به وب سایت لر پرس ✋ خوش ✋ آمدید قوم لر یکی از سربلندترین اقوام ایرانی است که نقش بی بدیلی در ساختن تمدن ایرانی ایفا کرده است.مردمان لرزبان در کشورهای ایران-عراق-سوریه-چین-عمان -ترکیه- روسیه و افغانستان زندگی می کنند. لرزبان ایران در جنوب غرب کشور و در امتداد کوههای سر به فلک کشیده زاگرس سکونت دارند.لرستان پشتکوه یا ایلام امروزی از دیر باز یکی از اصلی ترین سکونتگاههای قوم لرمحسوب می شده و می شود.

جستجو

تصاویر منتخب

آرشیو

نويسندگان

لینک دوستان

اشعار لری

شبکیا اجتماعی

موضوعات

 

پایگاه تحلیلی خبری لرپرس

ارائه اخبار وتحلیل های جامع _ معرفی قوم لر _ارسال آهنگ ها و دکلمه های قدیم و جدید_ معرفی جاذبه های طبیعی باستانی گردشگری